هیچ کس از جنس ما نبود !
این چنین که هستم ، که بودی ، که بودم ، که هستی !
نمی گویم صمیمی ، نمی گویم خوب ، نمی گویم پاک ، نمی گویم !
ولی به خدا قسم ! قسم به نان و نمک ! به شرم تو ! به چشمای قشنگ تو !
اندازه ی هرچه دل تنهاییت بخواهد ، با همه ی وجود ، و با هرچه عشق ، و عشق دوستت دارم !
بسیار زیبا بود .مخصوصا اونجایی که می گه: اندازه ی هر چه دل تنهاییت بخواهد با همه وجود و با هر چه عشق و عشق دوستت دارم. موفق باشی عزیزم.
من غم انگیز ترین غصه ی شهرم هستم
زیر باران هستم
کنج دیوار درون کوچه
خیس و تنها و کمی یخ زده ام
و بخار نفسم دستم را
اندکی گرم نگه می دارد
من همیشه اینجا زیر باران هستم
راستی همسایه
پشت آن پنجره گرم در این تنهایی
چه کسی گفت که باران زیباست ؟
منتظرتم.